28.4.10

Πέντε και στο χέρι

(Λούντβιχ φον Μίζες)


Φτάσαμε αισίως τις 5 υποθέσεις γερμανικών μιζών προς έλληνες πολιτικούς και αξιωματούχους. Ειδικά από το Μάρτιο και μετά, έχουμε μια κάθε 2-3 εβδομάδες:

Η τριλογία της γερμανικής μίζας

Χορός από μίζες... made in Germany

Είπα λοιπόν να ξεκινήσω να τις καταγράφω κάπου, γιατί με το ρυθμό που βγαίνουν, σε λίγο θα χάσουμε τη μπάλα.


1. Υπόθεση πρώτη και διασημότερη: Siemens

Μίζες της Siemens και στην Ελλάδα


Και μια λίστα με τα πιο πρόσφατα άρθρα σχετικά με την: Υπόθεση Siemens


2. Τρόλευ Neoplan (θυγατρική της "ΜΑΝ")

Και μίζες με κεραίες!



3. Οχήματα Daimler-Mercedes Benz

Daimler όπως Siemens

Προκαταρκτική για τις νέες μίζες


4. Υποβρύχια Ferrostaal

Mίζες σε έλληνες αξιωματούχους και για τα υποβρύχια


5. Και το φρέσκο: ΟΣΕ-Deutsche Βahn

Mίζες και από την Deutsche Bahn στην Ελλάδα


Αυτά μέχρι στιγμής. Και έχουμε μέλλον ακόμα...


Update 2/5/2010

6. Γερμανικά άρματα μάχης

Αμαρτωλές προμήθειες με έκπτωση... φόρου


Γ.


Υ.Γ.1 Και το απρόσμενο: Με γερμανικό know how... λαδώματος η Hewlett Packard
Η έκπληξη είναι ότι σε αυτήν την υπόθεση δεν εμπλέκεται πουθενά η Ελλάδα (για την ώρα).

Υ.Γ.2 Ο Λούντβιχ φον Μίζες είναι υπαρκτό πρόσωπο. Κρίμα που ήταν Αυστριακός...

23.4.10

Αγώνας ή αγκώνας;

("Ο αγκών μου!", που έχει πει κι ο Αρκάς...)

Η εικόνα μιλάει από μόνη της

Αφορμή για το παρακάτω κείμενο αποτέλεσαν δύο τηλεοπτικές χυδαιότητες, μια ραδιοφωνική συνέντευξη και η παραπάνω εικόνα.

Θα ξεκινήσω από τις χυδαιότητες.


Χυδαιότητα πρώτη και μεγαλύτερη:

Η έφοδος των τηλερεπόρτερς (που θέλουν να λέγονται δημοσιογράφοι) στα σπίτια των κατηγορούμενων ως μέλη του Επαναστατικού Αγώνα. Με θράσος περιφέρονταν σε σπίτια που τα βάφτισαν γιάφκες επιδεικνύοντας ως τεκμήρια ενοχής βιβλία και όργανα γυμναστικής. (Αν και στη σημερινή κοινωνία αυτό δεν θα έπρεπε να μου κάνει εντύπωση.) Ακόμα κι αν είναι ένοχοι, δεν είχαν κανένα δικαίωμα να το κάνουν. Άσε που πρέπει να είναι και παράνομο. (Οι αρχές προστασίας προσωπικών δεδομένων κλπ κλπ αλήθεια τι κάνουν;)

Γιατί όμως το επέτρεψε αυτό η αστυνομία; Γράφει ο Πιτσιρίκος:

Και συνεχίζει σε άλλο ποστ:

"Γιατί κάποιοι «ανέβασαν» στο Διαδίκτυο τηλεοπτικά βίντεο με εικόνες από τις ρημαγμένες κατοικίες αυτών των ανθρώπων; Αυτό είναι χυδαιότητα, όχι το DVD της Τζούλιας."

Διαβάστε και τον Καιρό.


Χυδαιότητα δεύτερη:

Η προσπάθεια σύνδεσης των κατηγορούμενων με την βόμβα στα Πατήσια που σκότωσε το μικρό Αφγανό. Τα πρωτεία στην διαστρέβλωση της είδησης είχε το MEGA, που άλλαξε και την ώρα και το περιεχόμενο του διαλόγου. Το τελικό συμπέρασμα του δελτίου ήταν ότι όχι μόνο οι κατηγορούμενοι είναι ένοχοι, αλλά και κτήνη. Ο διάλογος όμως, όπως προκύπτει τελικά από την δικογραφία, θα μπορούσε να έχει γίνει ανάμεσα σε δυο οποιουσδήποτε Έλληνες πολίτες που είδαν ειδήσεις.

Επακόλουθο πρώτο.
Κανένα κανάλι, και ειδικά το MEGA, δεν επανόρθωσε και δεν ζήτησε συγγνώμη για την παραπληροφόρηση.

Επακόλουθο δεύτερο.
Το ΕΣΡ κάνει την πάπια. Προφανώς εκείνη την ώρα κοίταζε τι πρόστιμο θα ρίξει στον Λαζόπουλο ή στο Ράδιο Αρβύλα και δεν είχε χρόνο να ασχοληθεί με ασήμαντες υποθέσεις. Η ΕΣΗΕΑ επίσης.


Η ραδιοφωνική συνέντευξη.

Στις 14 Απριλίου, ο πρώην Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών Χρήστος Μαρκογιαννάκης έδωσε συνέντευξη στην εκπομπή των Λυριτζή και Οικονόμου στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ. (20' και μετά)
Ανάμεσα σε άλλα εξωφρενικά, είπε και το εξής:

"Πολλά πράγματα δεν λέγονται, διότι οφείλω να σας πω ότι πολλά δεν είναι ορθόδοξα από αυτά τα οποία γίνονται, διότι όταν πηγαίνεις με το σταυρό στο χέρι δεν κάνεις τίποτα. [...] Εγώ ακούω και πολλούς συναδέλφους σας οι οποίοι το ευλογούν." Και στη συνέχεια ανέφερε ένα κατά τη γνώμη του "ανώδυνο" παράδειγμα.

Δηλαδή, η αστυνομία εν γνώση του υπουργού (και ενδεχομένως με προτροπή του) παραβίαζει τους νόμους που προορίζεται να προστατέψει και ο υπουργός το δέχεται (δίνοντας το πράσινο φως για οποιαδήποτε αυθαιρεσία), θυσιάζοντας τη νομιμότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα στο βωμό της ασφάλειας! Και επιπλέον για να αποδείξει την ορθότητα των επιλογών του παρουσιάζει ως στοιχείο την αποδοχή αυτών των πρακτικών εκ μέρους των δημοσιογράφων, λες και είναι ειδικοί, λες και αυτό που μετράει είναι η δική τους άποψη κι όχι οι νόμοι και το σύνταγμα!

Κατ' αρχάς, μια μάχη κατά την οποία παραβαίνεις αυτά που υποτίθεται ότι υπερασπίζεσαι, είναι μια μάχη εκ των προτέρων χαμένη. Επίσης, αποδεικνύεται περίτρανα γιατί η ελληνική αστυνομία έχει τα σημερινά χάλια, με καθημερινές σχεδόν περιπτώσεις αυθαιρεσίας, υπερβολικής βιας, βασανιστηρίων, ψευδομαρτυριών και κατασκευασμένων στοιχείων.

Ωστόσο, η συνέντευξη είχε κι άλλα ενδιαφέροντα σημεία, με κυριότερο το ότι (τουλάχιστον) ο Μαζιώτης ήταν υπό παρακολούθηση καθ' όλο το διάστημα δράσης του Ε.Α. Κι εδώ προκύπτει το ερώτημα, που θέτει κι ο ίδιος ο Μαρκογιαννάκης (η απάντηση που δίνει βέβαια είναι γελοία), αφού τον παρακολουθούσαν πώς διάολο συμμετείχε στις ενέργειες του Ε.Α. χωρίς να τον συλλάβουν;

Αυτό και άλλα καίρια ερωτήματα θέτει και ο Στέλιος Κούλογλου:

"Αν πράγματι η εξάρθρωση του “σκληρού πυρήνα” της οργάνωσης άρχισε να ξετυλίγεται ένα μήνα πριν με την συμπλοκή που οδήγησε στον θάνατο του Λάμπρου Φούντα, τότε πως οι σύντροφοι του όχι μόνο δεν εξαφανίστηκαν από προσώπου γης αλλά αντίθετα διατήρησαν στον υπολογιστή τους ενοχοποιητικά στοιχεία για την δράση τους και σχέδια μελλοντικών επιθέσεων;"

και η Ελευθεροτυπία:

"Ο 39χρονος πλέον συνήθης ύποπτος των τελευταίων χρόνων εμφανίζεται από τους διαχειριστές των ερευνών ως ένας πολύ προσεκτικός και επιμελής στις κινήσεις του πολέμιος του συστήματος και του κράτους, αλλά την ίδια στιγμή γίνονται αποκαλύψεις για σοβαρά στοιχεία που βρέθηκαν στο σπίτι του. Αυτό όμως έρχεται σε πλήρη αντίφαση με τα χαρακτηριστικά που του αποδίδονται. "

Λαμβάνοντας υπόψη και αυτό που λέει ο Πιτσιρίκος (με το οποίο συμφωνώ απολύτως):

"Γιατί υιοθετούνται ως αποδείξεις οι πληροφορίες που διοχετεύει στα παπαγαλάκια η Ελληνική Αστυνομία; Όλοι γνωρίζουμε πως η Ελληνική Αστυνομία είναι μια από τις πιο διεφθαρμένες αστυνομίες στον κόσμο (είναι η ίδια Αστυνομία που υποστήριζε πως μια ζαρντινιέρα επιτέθηκε σε έναν Κύπριο φοιτητή). Προσωπικά, δεν πιστεύω τίποτα απ’ όσα λένε οι μπάτσοι και τα παπαγαλάκια."

Τότε ποια είναι η αλήθεια;

Προσωπικά δεν μπορώ να βγάλω άκρη. Μου φαίνεται πάντως απίθανο ο Μαζιώτης να είναι ηγετικό στέλεχος τρομοκρατικής οργάνωσης. Το είπε μέχρι κι ο Μαρκογιαννάκης στο ραδιόφωνο: κάποιος που έχει συλληφθεί και φυλακισθεί για τοποθέτηση βόμβας και παρακολουθείται (και το ξέρει), έχει "καεί" ως τρομοκράτης.
Αντίστοιχα και οι υπόλοιποι, αφού (οι περισσότεροι) έχουν συλληφθεί ήδη μια φορά (στο Πολυτεχνείο το 1995) η λογική λέει ότι δεν είναι κατάλληλοι για μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης, γιατί (για την αστυνομία) είναι ήδη ύποπτοι.

Έστω όμως ότι η αστυνομία έχει δίκιο. Τότε γιατί μετά το θάνατο του Λάμπρου Φούντα οι κατηγορούμενοι δεν προσπάθησαν να εξαφανίσουν τα στοιχεία που τους εμπλέκουν στον Ε.Α.; Και καλά τα όπλα, που πες ότι δεν μπορούσαν να πάνε να τα μετακινήσουν. Οι προκηρύξεις; Τα αρχεία στον υπολογιστή; Οι πλαστές ταυτότητες; Γιατί δεν τα κατέστρεψαν; Τόσο βλάκες είναι; (Μπορεί.)

Αν όμως είναι βλάκες, τότε πώς ξέφευγαν από την αστυνομία τόσα χρόνια; Αυτό σημαίνει ότι και οι αστυνομικοί είναι ανίκανοι. (Πολύ πιθανό.)

Υπάρχει κι ένα δευτερεύον ερώτημα. Γιατί τους συνέλαβαν την συγκεκριμένη μέρα; Έτυχε ή μήπως όχι;
Ο καθηγητής Ζήσης Παπαδημητρίου είπε στο MEGA (δυστυχώς δεν έχω link, το έδειξε όμως ο Λαζόπουλος στις 22/4) ότι είναι συνηθισμένη τακτική να μην γίνεται μια σύλληψη μέχρι τη στιγμή που βολεύει περισσότερο για να καλύψει κάποιο άλλο γεγονός. (Σε αυτήν την περίπτωση τα χάλια της οικονομίας και την προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.)
Λογικά η αστυνομία θα έπρεπε να τους είχε εντοπίσει καμμιά εβδομάδα μετά το θάνατο του Φούντα. Αν περίμενε σκόπιμα για να μαζέψει στοιχεία, τότε μάλλον δεν τα κατάφερε. Αντίθετα, όταν τους συνέλαβε δεν ήξερε τίποτα παραπάνω από το πού μένουν. Ωστόσο, παρά την έλλειψη στοιχείων, η κυβέρνηση κατάφερε και το έκανε πρώτο θέμα, αποπροσανατολίζοντας τη συζήτηση από την οικονομία.


Η εικόνα.

Θα κλείσω με την εικόνα στην αρχή του post. Από την πρώτη στιγμή που την είδα μου ήρθε να βάλω τα γέλια. Όπως γράφει κι ο Oldboy:

"Μια φωτογραφία χίλιες σημειολογίες (από τους κουκουλοφόρους ολόγυρα, μέχρι -κυρίως- το ευτυχισμένο χαμόγελο δικαίωσης στο ολοφώτεινο πρόσωπο του κοινωνικού αγωνιστή που ξεπροβάλλει δικαιωμένο ανάμεσα στις συντροφικές γροθιές)."

Αν κάποιος έβλεπε τη φωτογραφία χωρίς να ξέρει τίποτα για την υπόθεση, τι θα καταλάβαινε; Τι θα νόμιζε ότι είναι όλοι αυτοί οι κουκουλοφόροι με τα μαύρα και τι οι τρεις με τα άσπρα; (Αλήθεια, γιατί οι αστυνομικοί που μεταφέρουν τους κρατούμενους φοράνε κουκούλες; Ποτέ δεν το κατάλαβα...)
Συνήθως στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων το μαύρο ταυτίζεται με το κακό, ενώ το λευκό με το καλό, το αγνό. Αν οι αστυνομικοί ήθελαν να κάνουν τους κατηγορούμενους να μοιάζουν με ήρωες, το κατάφεραν...

Προφανώς όμως το πήραν χαμπάρι, γιατί στην πρόσφατη σύλληψη μιας κοπέλας για τους Πυρήνες της Φωτιάς, κάτι άλλαξε:


Τώρα οι αστυνομικοί φοράνε τα λευκά γιλέκα. Οι κουκούλες όμως κουκούλες...


Γ.


Υ.Γ. Η δεύτερη εικόνα (με την κοπέλα) ήταν αναρτημένη στο άρθρο που παραπέμπει το link, όταν την κατέβασα. Αργότερα, για άγνωστο λόγο, το TVXS την άλλαξε.

Υ.Γ.2 Επίσης, μόλις συνειδητοποίησα ότι το TVXS έχει αλλάξει εντελώς και το άρθρο στο παραπάνω link. Θα ψάξω μήπως βρω το σωστό, αν και αμφιβάλλω...

11.4.10

Η ζαρντινιέρα αντεπιτίθεται

Διάβασα σήμερα στον "Ιό της Κυριακής" για την αυριανή δίκη του Αυγουστίνου Δημητρίου, του Κύπριου σπουδαστή που ξυλοκοπήθηκε από μια ομάδα αστυνομικών πριν μερικά χρόνια:

Η αντεκδίκηση της «ζαρντινιέρας»

Πέρα από το αισχρό (και κωμικοτραγικό) της υπόθεσης, αφού ο Αυγουστίνος δικαιώθηκε για τον ξυλοδαρμό, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το τμήμα του άρθρου από τη μέση και μετά ("Η ζαρντινιέρα αποκαλύπτεται" και εξής) που αναφέρεται στα λεγόμενα του ίδιου του αρχιφύλακα.

Από την μια, περιγράφει λεπτομερειακά αυτό που ένα σωρό κόσμος φωνάζει τόσα χρόνια, δηλαδή πώς μεταμφιέζονται ομάδες αστυνομικών και παρεισφρύουν στις διαδηλώσεις. Η ουσία βρίσκεται στο ότι μεταμφιέζονται σε ... 'ταραξίες', όχι σε 'διαδηλωτές'.

Από την άλλη, συμπεραίνει κανείς πως ένας άνθρωπος κατηγορείται ότι αντιστάθηκε και αρνήθηκε τη σύλληψη από κάποιους, ντυμένους με πολιτικά (και μάλιστα ως 'ταραξίες'), χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο ότι είναι αστυνομικοί. Ποιος λογικός άνθρωπος θα δεχόταν τη σύλληψη;


Τέλος, συνειδητοποιώ ότι πλέον έχουμε αρχίσει να συνηθίζουμε και να θεωρούμε δεδομένο ότι ακόμα κι αν υπάρχει βίντεο και 8-9 μάρτυρες κάποιου κύρους, για τον ανακριτή/εισαγγελέα θα μετρήσει μόνο η κατάθεση των αστυνομικών, όσο εμφανώς ψευδής κι αν είναι.

Ελπίζω ότι στο δικαστήριο θα λειτουργήσει η λογική και θα αθωωθεί ο Αυγουστίνος και ο μάρτυρας υπεράσπισης.
Αλλά ποιος δίνει το δικαίωμα σε ασυνομικούς και εισαγγελείς (όργανα της πολιτείας) να ταλαιπωρούν έτσι κάποιους ανθρώπους;
Ποιος τους πληρώνει για να σπαταλούν τόσο χρόνο και χρήμα για να γίνει το αυτονόητο (και με τον φόβο να μην γίνει ούτε αυτό);
Θα τιμωρηθεί κανείς (ότ)αν αποδειχθεί ότι οι μεν είπαν ψέμματα και οι δε αγνόησαν τα στοιχεία;


Γ.


Υ.Γ. Όλως τυχαίως, το κείμενο γράφτηκε ακούγοντας τα "Δεν χωράς πουθενά"-Τρύπες και "Break On Through"-The Doors.