Η ζαρντινιέρα αντεπιτίθεται

Διάβασα σήμερα στον "Ιό της Κυριακής" για την αυριανή δίκη του Αυγουστίνου Δημητρίου, του Κύπριου σπουδαστή που ξυλοκοπήθηκε από μια ομάδα αστυνομικών πριν μερικά χρόνια:

Η αντεκδίκηση της «ζαρντινιέρας»

Πέρα από το αισχρό (και κωμικοτραγικό) της υπόθεσης, αφού ο Αυγουστίνος δικαιώθηκε για τον ξυλοδαρμό, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το τμήμα του άρθρου από τη μέση και μετά ("Η ζαρντινιέρα αποκαλύπτεται" και εξής) που αναφέρεται στα λεγόμενα του ίδιου του αρχιφύλακα.

Από την μια, περιγράφει λεπτομερειακά αυτό που ένα σωρό κόσμος φωνάζει τόσα χρόνια, δηλαδή πώς μεταμφιέζονται ομάδες αστυνομικών και παρεισφρύουν στις διαδηλώσεις. Η ουσία βρίσκεται στο ότι μεταμφιέζονται σε ... 'ταραξίες', όχι σε 'διαδηλωτές'.

Από την άλλη, συμπεραίνει κανείς πως ένας άνθρωπος κατηγορείται ότι αντιστάθηκε και αρνήθηκε τη σύλληψη από κάποιους, ντυμένους με πολιτικά (και μάλιστα ως 'ταραξίες'), χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο ότι είναι αστυνομικοί. Ποιος λογικός άνθρωπος θα δεχόταν τη σύλληψη;

Τέλος, συνειδητοποιώ ότι πλέον έχουμε αρχίσει να συνηθίζουμε και να θεωρούμε δεδομένο ότι ακόμα κι αν υπάρχει βίντεο και 8-9 μάρτυρες κάποιου κύρους, για τον ανακριτή/εισαγγελέα θα μετρήσει μόνο η κατάθεση των αστυνομικών, όσο εμφανώς ψευδής κι αν είναι.

Ελπίζω ότι στο δικαστήριο θα λειτουργήσει η λογική και θα αθωωθεί ο Αυγουστίνος και ο μάρτυρας υπεράσπισης.
Αλλά ποιος δίνει το δικαίωμα σε ασυνομικούς και εισαγγελείς (όργανα της πολιτείας) να ταλαιπωρούν έτσι κάποιους ανθρώπους;
Ποιος τους πληρώνει για να σπαταλούν τόσο χρόνο και χρήμα για να γίνει το αυτονόητο (και με τον φόβο να μην γίνει ούτε αυτό);
Θα τιμωρηθεί κανείς (ότ)αν αποδειχθεί ότι οι μεν είπαν ψέμματα και οι δε αγνόησαν τα στοιχεία;


Γ.


Υ.Γ. Όλως τυχαίως, το κείμενο γράφτηκε ακούγοντας τα "Δεν χωράς πουθενά"-Τρύπες και "Break On Through"-The Doors.