Χρόνια πολλά Liverpool!

(Μπρρρ...)

Πηγή φωτογραφιών: BBC

Πρέπει να ενημερώνομαι για τα νέα του Liverpool πιο συχνά.

Ξαφνικά απόψε στις 22.00 ένας καταιγισμός από κρότους και λάμψεις γέμισε την ατμόσφαιρα. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα απορίας, θυμήθηκα μια ταμπέλα στο δρόμο για το σούπερ μάρκετ που κάτι έλεγε για πυροτεχνήματα. Βγήκα έξω τρέχοντας (μέγα λάθος) και κατευθύνθηκα προς το πάρκινγκ απ' όπου νόμιζα ότι θα φαίνονται τα πυροτεχνήματα (το δωμάτιό μου κοιτάει προς την αντίθετη κατεύθυνση). Δεν φαίνονταν όμως και χρειάστηκε να πάω στην είσοδο της εστίας, όπου κι εκεί εξαιτίας των δέντρων μόνο οι κορυφές των πυροτεχνημάτων φαίνονταν. Ακολούθησα κάποιους άλλους προς τα αριστερά, φτάνοντας στο κοντινό πάρκινγκ από όπου είχαμε την καλύτερη δυνατή θέα προς τον Καθεδρικό του Liverpool. Ένας ουρανός γεμάτος πυροτεχνήματα αποκαλύφθηκε μπροστά μας. Τα πυροτεχνήματα εκτοξεύονταν κι από τους 2 ναούς του Liverpool. Επί 20 λεπτά ο ουρανός ήταν γεμάτος χρώματα και κρότους (πιο πολύ κρότους, γιατί βλέπαμε τα μισά αλλά τα ακούγαμε όλα). Είχε μια σχετική ψύχρα, δεν είχα προλάβει να πάρω μαζί μου ούτε μπουφάν ούτε φωτογραφική μηχανή ούτε την κάμερα, και ήταν μεγάλη η απόσταση για να γυρίσω πίσω (να γιατί ήταν μέγα λάθος να φύγω βιαστικά), οπότε απλά έκατσα και κοιτούσα υπό τον ήχο της Ωδής στη Χαρά από την 9η του Μπετόβεν που ακουγόταν από κάπου στο βάθος.

Και κάπου εκεί προέκυψε η ερώτηση: Γιατί όλος αυτός ο χαμός;
Σήμερα είναι (ήταν) τα 800α γενέθλια του Liverpool! - Με πληροφόρησε ένας από τους συγκατοίκους μου. (Η μισή εστία ήταν ήδη παραταγμένη εκεί γύρω.) Εκείνη τη στιγμή πέρασαν σε flashback όλες οι μικρές στιγμές κατά τη διάρκεια των προηγούμενων εβδομάδων που κάποιος κάπου κάτι ανέφερε για την επέτειο των 800 χρόνων, αλλά εγώ δεν είχα μπει στον κόπο να ψάξω περαιτέρω. Αναρωτήθηκα, πόσο ανενημέρωτος (= μαλάκας) μπορώ να είμαι για να μην πάρω χαμπάρι ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της πόλης για την τρέχουσα χρονιά; Το σύμπαν συνωμότησε (λέμε τώρα) για να είμαι εδώ σε αυτό το ιστορικό γεγονός κι εγώ το αγνόησα;

Και πάνω σε αυτές τις βαθύτατες φιλοσοφικές σκέψεις μου ήρθε η μυρωδιά της κάπνας και πρόσεξα τον καπνό που σιγά σιγά γέμιζε την ατμόσφαιρα. Ο αέρας δυστυχώς ήταν κατά το μέρος μας. Το φεγγάρι έγινε κόκκινο και ξαφνικά συνειδητοποίησα πως ακριβώς έτσι είναι η ατμόσφαιρα στη μισή (τουλάχιστον) Ελλάδα αυτές τις μέρες. Αφού είδα για λίγη ώρα ακόμα τα βεγγαλικά-πυραύλους να χτυπούν (και) τον Καθεδρικό ναό, το θέαμα έφτασε στο μεγάλο φινάλε (που δεν ήταν και τόσο μεγάλο για φινάλε) και παγωμένος και καπνισμένος πήρα το δρόμο της επιστροφής μέσα στην καπνο-ομίχλη.

Πίσω στο δωμάτιο, μπήκα στο ίντερνετ και έψαξα να βρω πληροφορίες για τις εκδηλώσεις της επετείου (κάλλιο αργά παρά ποτέ). Προφανώς η μέρα ήταν γεμάτη δρώμενα, μουσική, παρελάσεις (ένα μικρό καρναβάλι δηλαδή), κι εγώ δεν πήρα χαμπάρι τίποτα από όλα αυτά. Βέβαια, δεν είχα διάθεση και για πολλά με όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, είχα και πολλή δουλειά, οπότε καλύτερα έτσι (είπα στον εαυτό μου - δεν ξέρω αν το έχαψε).

Τώρα γιατί τα έγραψα όλα αυτά;
Για να δικαιολογηθώ που δεν έχω ούτε μια φωτογραφία και θα πρέπει να περιμένω μέχρι αύριο μεθαύριο για να βρω κάποιες στο ίντερνετ και να τις ανεβάσω. (Αίσχος)

Update: Όπως μπορείτε να δείτε από το slideshow στην αρχή, οι φωτογραφίες ανέβηκαν.

(Πώς φαίνεται ότι αυτή η πόλη δεν θα μου λείψει ιδιαίτερα...)

Γεράσιμος

Υ.Γ. Από την άλλη, δεν έκλεινε και τα 2500...