Ανεξαρτήτως Κυβέρνησης

Να ένα παράδειγμα του τι πρέπει να αλλάξει επιτέλους σε αυτή τη χώρα, ανεξαρτήτως κυβέρνησης.

Πήγα σήμερα στην πλησιέστερη Εφορία για να παραλάβω τον κλειδάριθμο. (Πρώτη παράνοια αυτή: Αφού κάνω την αίτηση online, και δίνω έτσι κι αλλιώς τα στοιχεία μου, γιατί να μην μπορεί να μου αποσταλεί αυτομάτως;)

Τέλος πάντων. Αφού μπορώ να τον παραλάβω από οποιαδήποτε Εφορία, κομμάτια να γίνει.

Στην Εφορία λοιπόν, όλα πάνε καλά, είμαι με την αίτηση μπροστά στην υπάλληλο. Κοιτάζει τα στοιχεία στον υπολογιστή και μου λέει "έχετε αλλάξει ταυτότητα, οπότε δεν μπορούμε να σας εξυπηρετήσουμε, πρέπει να πάτε στην αρμόδια ΔΟΥ".

"Μα", της λέω, "έχετε την ταυτότητά μου (και εμένα) μπροστά σας. Έχετε την καρτέλα ανοιχτή στον υπολογιστή με όλα μου τα στοιχεία. Δεν μπορείτε να κάνετε την αλλαγή;"

(Το μόνο που είχε να κάνει ήταν να αλλάξει έναν αριθμό. Έναν αριθμό!)

Ευγενέστατα μου απαντάει, "όχι κύριε, δεν γίνεται. Αφού πρέπει να γίνει και αλλαγή στοιχείων, πρέπει να πάτε στην αρμόδια ΔΟΥ."

Την ευχαρίστησα και έφυγα.

Και αναρωτιέμαι τώρα εγώ. Οι Εφορίες όλης της χώρας έχουν πρόσβαση στα στοιχεία μου. Όταν είναι για κακό, είναι όλοι ενήμεροι και ικανοί να με κυνηγήσουν όπου κι αν είμαι. Όταν πρόκειται όμως για κάτι που θα διευκόλυνε εμένα, γιατί δεν μπορούν να το κάνουν, όσο απλό κι αν είναι;

Κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί να νοείται ως σοβαρό ένα κράτος, στο οποίο τα τμήματα μιας υπηρεσίας του, που έτσι κι αλλιώς είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους, δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν οποιονδήποτε πολίτη.

Και αυτό είναι ένα από τα δεκάδες, εκατοντάδες μικρά πράγματα που μας βασανίζουν καθημερινά. Αυτά είναι πράγματα που πρέπει να αλλάξουν ανεξαρτήτως κυβέρνησης, ανεξαρτήτως κρίσης, ανεξαρτήτως μνημονίου, ανεξαρτήτως νομίσματος. Και πρέπει να αλλάξουν για εμάς τους ίδιους, για να μπορούμε να ζήσουμε πιο ανθρώπινα. Κι αν αναγκαζόμαστε να το κάνουμε επειδή μας το επιβάλλουν άλλοι, ε, τότε θα έπρεπε απλά να ντρεπόμαστε.

Γιατί αυτό είναι που "χαλάει την εικόνα μας στο εξωτερικό". Πράγματα που είναι αυτονόητα για ένα πολιτισμένο κράτος δυτικού τύπου, εμείς τα εφαρμόζουμε μόνο όταν μας βάλουν το μαχαίρι στο λαιμό.

Ε λοιπόν εμένα αυτό δεν μου αρέσει. Θέλω να αλλάξει. Και ξέρω ότι αυτές οι μικρές αλλαγές μπορούν να γίνουν χωρίς πολύ κόπο. Αρκεί να πάψουμε να λέμε "αυτή είναι η Ελλάδα" και να το απαιτήσουμε. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όχι απλά μπορούμε, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να το απαιτούμε. Αν αλλάξει ο τρόπος σκέψης μας, θα αλλάξει και η σχέση μας με αυτό που ονομάζουμε κράτος. Στο τέλος θα αλλάξει και αυτό.

Γ.