Σχόλια για τη διαδήλωση της 15ης Ιουνίου

(Τώρα τι φωτογραφία να βάλω... Άντε, βάλε αυτήν να τελειώνουμε...)

Από προχθές (Τετάρτη) μαζεύτηκαν πολλές ατάκες και σχόλια σε διάφορα μέσα (facebook, twitter, email, chat κλπ), οπότε σκέφτηκα καλό να τις συγκεντρώσω εδώ.

Ας αρχίσω λοιπόν από τα σοβαρά, καταλήγοντας στα πιο εύθυμα/χιουμοριστικά...

Πρώτο και κυριότερο, είναι η πρώτη φορά που σε διαδήλωση η ειρηνική στάση της πλειονότητας των διαδηλωτών ήταν πιο ηχηρή από τα (στημένα, κατά την ταπεινή μου γνώμη) επεισόδια.

Επίσης, είναι η πρώτη φορά που οι διαδηλωτές προσπάθησαν να εμποδίσουν τόσο ενεργά τους κουκουλοφόρους για να προστατέψουν τη διαδήλωση και οι κουκουλοφόροι τους χτύπησαν, αποδεικνύοντας ποιοι πραγματικά είναι.

Επιπλέον, ήταν εμφανές πόσο ανούσιες είναι οι πορείες που ξεκινούν από <κάπου> για να καταλήξουν στο Σύνταγμα, όταν ο κόσμος μπορεί απλά να πάει κατευθείαν στο Σύνταγμα.

Τα δακρυγόνα που φάγαμε από την άλλη, ήταν τόσο πολλά και αδικαιολόγητα που οδήγησαν στις παρακάτω ατάκες:

Λεφτά για γάζες δεν υπάρχουν, λεφτά για δακρυγόνα υπάρχουν.

Η πλατεία Συντάγματος πρέπει να μετονομαστεί σε πλατεία Ψεκάσματος.

Σε περίπτωση πυρηνικού ολοκαυτώματος θα επιζήσουν μόνο οι κατσαρίδες και οι "αγανακτισμένοι".

Από την ώρα που φάγαμε τα δακρυγόνα, δεν με έχει πλησιάσει κουνούπι.

Εντάξει, τα δακρυγόνα είναι καλό αντικουνουπικό, αλλά με χαλάνε. Δεν γίνεται την επόμενη φορά να μας ρίχνουν φιδάκια;

Για τους αστυνομικούς που ήταν παραταγμένοι εντός του (κλειδαμπαρωμένου) Εθνικού Κήπου:

"Ποιος φύτεψε μπάτσους στα παρτέρια;" 

και 

"Μην πατάτε το πράσινο!"

Αυτά θυμάμαι τώρα. Αν θυμηθώ κι άλλα, εδώ είμαστε...

Γ.

Υ/Γ. Εν τω μεταξύ, όποτε γράφω ή βλέπω φωτό από δακρυγόνα, ο λαιμός μου αρχίζει πάλι να καίει και τα μάτια να τσούζουν...