Οργή και αηδία

(Κι όμως, ό,τι έσπειρες θερίζεις)

Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο άναψε (φωτογραφία από spiegel online)

Δεν ξέρω τι να πρωτογράψω... Για την οργή που νιώθω που άλλη μια φορά το δικαίωμά μου να διαδηλώσω καπελώθηκε από ανεγκέφαλους εγκληματίες; Για την οργή απέναντι στην κυβέρνηση που για άλλη μια φορά αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες της; Για την οργή και την αηδία για το πλιάτσικο στα μαγαζιά ανθρώπων που δεν είχαν καμμία σχέση με την υπόθεση; Για την οργή και την αηδία που νιώθω για τον επιχειρησιακό "σχεδιασμό" της Ελληνικής Αστυνομίας πού ή θα δέρνει αλλύπητα κοριτσάκια και αγοράκια ή θα είναι εξαφανισμένη, επιτρέποντας το πλιάτσικο; Ή για την οργή και την αηδία για την "ανεξάρτητη" δικαιοσύνη μας;


Πορεία 2 (8/12/2008 18:00)

Αυτή η πορεία ήταν ένα μεγάλο λάθος. Δεν έπρεπε να γίνει βράδυ. Έπρεπε να είχαμε μαζευτεί το μεσημέρι, την ώρα που οι μαθητές ήταν ακόμα στο Σύνταγμα. Διαφορετικά, θα έπρεπε οι διοργανωτές να είναι σε θέση να περιφρουρήσουν πλήρως την πορεία, κάτι που ο ΣΥΡΙΖΑ (και όσοι άλλοι συμμετείχαν, πλην ΚΚΕ) δεν κατάφερε. Και είναι κρίμα γιατί η συγκέντρωση του κόσμου ήταν εντυπωσιακή. Τόσος κόσμος είχε μαζευτεί αυθόρμητα, χωρίς να ανήκει σε καμμία κομματική παράταξη με διάθεση να διαδηλώσει ειρηνικά όπως την προηγούμενη μέρα (διάβασε προηγούμενο ποστ). Και πάλι ομάδες βάνδαλων εμφανίστηκαν στα πλαϊνά της πορείας και εκμεταλλευόμενοι την παντελή απουσία της αστυνομίας ξεκίνησαν το σπάσιμο και το πλιάτσικο. Το πλήθος τους αποδοκίμασε πολλές φορές και πού και πού σταματούσαν, για να ξαναρχίσουν λίγο αργότερα. Έβλεπα στα αριστερά μου μια ομάδα "κουκουλοφόρων" να κάνει διάρρηξη και πλιάτσικο στο κατάστημα της WIND. Έβγαιναν σαν κύριοι με τις σακούλες, σαν να είχαν βγει για ψώνια. Δεν έχω νοιώσει πιο μαλάκας στη ζωή μου. Για ποια ιδεολογία και ποια εξέγερση μιλάνε εδώ και δύο μέρες τα κανάλια; Εγώ έβλεπα μόνο κοινά κλεφτρόνια γύρω μου. (Διαβάστε αν θέλετε και τα σχετικά κείμενα του νεφέλικα και του inlovewithlife.)

Για λόγους που δεν καταλαβαίνω, η πορεία αντί να κινηθεί προς τη Βουλή, κατευθύνθηκε προς την Ομόνοια, με στόχο να στρίψει στη Σταδίου και να την διασχίσει μέχρι το Σύνταγμα. Χοντρό λάθος όπως αποδείχθηκε, γιατί εξαιτίας των κουκουλοφόρων η Ομόνοια θύμιζε Ρωμαϊκή αρένα. Το δικό μας τμήμα της πορείας δεν έφτασε ποτέ εκεί. Μόλις έστριψε η κεφαλή της νεολαίας του Συνασπισμού προς τη Σταδίου, η πορεία κόπηκε στα δύο από την μαζική ρίψη δακρυγόνων και μολότωφ. Έντρομα τα παιδιά που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή (άπειρα από τέτοιες καταστάσεις στην πλειοψηφία τους) βλέποντας μπροστά τους την κόλαση, γύρισαν προς τα πίσω. Έσπρωχναν αυτοί από μπροστά, έσπρωχναν οι άλλοι από πίσω, κι εμείς στη μέση κοντεύαμε να συνθλιβούμε. Από τύχη δεν θρηνήσαμε νεκρούς εκείνη την ώρα. Αν οι μπάτσοι είχαν κάνει έφοδο, θα είχαμε ποδοπατηθεί.

Αφού τελικά καταφέραμε να συνεννοηθούμε, γυρίσαμε όλοι προς τα πίσω, μέχρι την Κοραή, όπου σταματήσαμε γιατί δεν ξέραμε πλέον προς τα πού να πάμε. Να προσπαθήσουμε να βγούμε στη Σταδίου; Δεν είχαμε ιδέα τι γίνεται προς τα εκεί. Να πάμε προς Σύνταγμα; Δεν έμοιαζε καλή ιδέα. Να φύγουμε προς Ακαδημίας; Όπου και να κοιτούσαμε βλέπαμε κουκουλοφόρους-τραμπούκους να σπάνε και να καίνε. Κατά κάποιο τρόπο ήμασταν περικυκλωμένοι. Ο κόσμος άρχισε να διαλύεται. Κάποια στιγμή φύγαμε κι εμείς προς Κολωνάκι για να πάμε να πάρουμε το μετρό. Στο δρόμο συναντήσαμε διάσπαρτες ομάδες βάνδαλων, να στήνουν οδοφράγματα και να ρημάζουν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν μιλούσαν καν Ελληνικά. Μια παρέα μάλιστα προσπάθησε να σπάσει την πόρτα ενός γκαράζ, απέτυχε, μετά έβαλε στόχο την κάμερα, απέτυχε πάλι και στο τέλος επιτέθηκε στο διπλανό βιβλιοπωλείο. Εκεί (επιτέλους) κατάφεραν να σπάσουν κάτι και ευχαριστημένοι έφυγαν, αφού τους έβαλαν τις φωνές και ορισμένοι κάτοικοι (πλιάτσικο στα βιβλία δεν έγινε).

Περνώντας από την πλατεία Κολωνακίου, είδαμε σε μια τηλεόραση τον Τσίπρα να δηλώνει στο MEGA ότι ο Συνασπισμός (ή ο ΣΥΡΙΖΑ, θα σας γελάσω) περιφρούρησε την πορεία του. Ε, εκεί χρειάστηκε να με κρατήσουν οι άλλοι για να μην μπω στο μαγαζί και κάνω την τηλεόραση θρύψαλα... (Αλέξη, εμείς προφανώς ήμασταν οι "φτωχοί συγγενείς", ε;) Τέλος πάντων, φτάσαμε στο μετρό, μπήκαμε στο τραίνο και γύρισα σπίτι νιώθοντας μια απέραντη απογοήτευση.


Το Μεγάλο μας Τσίρκο

Στο σπίτι λοιπόν άνοιξα την τηλεόραση. (Αυτό λέγεται μαζοχισμός.) Όσο περνούσε η ώρα δεν πίστευα στα μάτια μου και στα αυτιά μου. Από τη μια η αστυνομία, ανύπαρκτη, ανοργάνωτη, ακέφαλη - η Αθήνα ανοχύρωτη πόλη. Είδα και σε πλάνα το δεντρο-λαμπάδα. Πώς είναι δυνατόν η αστυνομία να μην μπορεί να προστατέψει ούτε την πλατεία Συντάγματος; Από την άλλη, οι υπερβολές των καναλιών που περιέγραφαν τους ταραξίες ως κουκουλοφόρους, διαδηλωτές, αναρχικούς, αντιεξουσιαστές, ό,τι ήθελε ο καθένας. Το τι μπούρδες ακούστηκαν στην τηλεόραση την Δευτέρα το βράδυ (αλλά και την Τρίτη και σήμερα και αύριο) δεν λέγεται... Πάντως σε ένα συμφωνούσαν όλοι: Κυβέρνηση στην χώρα εκείνες τις ώρες δεν υπήρχε (όχι ότι υπάρχει τις υπόλοιπες, αλλά τώρα είναι εμφανές). Ανενόχλητοι οι "κουκουλοφόροι" διέσχιζαν την πόλη κι από όπου περνούσαν έσπερναν τον τρόμο.

Το μεγάλο πανηγύρι όμως έγινε την Τρίτη. Και ξεκινάω με την κ. Πιπιλή που είναι και βουλευτής τρομάρα της. Χρησιμοποίησε όλες τις κλισέ ατάκες: "τη μια θέλετε να φύγουν οι αστυνομικοί, την άλλη λέτε "πού βρίσκεται η αστυνομία;", αποφασίστε τι θέλετε τέλος πάντων!" Δηλαδή κ. Πιπιλή, ανάμεσα στους πυροβολισμούς, το ξύλο και τα δακρυγόνα, και στην πλήρη απουσία της αστυνομίας, μέση λύση δεν υπάρχει; Τόσα χρόνια πώς τα κατάφερναν; Στις 17/11 γιατί είχαν βγάλει 8.000 αστυνομικούς στο δρόμο; Γιατί στα γήπεδα πάνε περισσότερες διμοιρίες από ό,τι αυτές τις μέρες στο Σύνταγμα; Αλλά ξέρω, πάλι οι άλλοι φταίνε, ποτέ εσείς. Ξεφτίλα πια!

Οι δημοσιογράφοι από την άλλη να λένε για άλλη μια φορά ό,τι μαλακία τους κατέβει. Φωτεινή εξαίρεση η Ελληνοφρένεια στον ΣΚΑΪ. Ειδικά την Τρίτη το βράδυ, τα έκτακτα δελτία των MEGA, ALPHA, ANT1 τράβαγαν τόσο τα γεγονότα από τα μαλλιά στην προσπάθεια τους να ρίξουν την κυβέρνηση, που σε έπιανε απλά αηδία.

Η αστυνομία έδωσε και πάλι ρέστα. Έδειρε πάλι 15χρονα αγόρια και κορίτσια (στη συνηθισμένη αναλογία, 5 εναντίον ενός) και συνέλαβε στην τύχη όποιον δεν μπορούσε να απομακρυνθεί. (Μέχρι και έναν ποδηλάτη που περνούσε εκείνη την ώρα...) Το κερασάσκι στην τούρτα όμως ήταν η παρουσία ΜΑΤατζήδων λίγο πιο πέρα από την Εκκλησία που γινόταν η κηδεία του μικρού Αλέξη. Ποιος "εγκέφαλος" σκέφτηκε άραγε ότι αυτό ήταν καλή ιδέα;

Όσο για το επεισόδιο με τους Ζητάδες, η στάση της ηγεσίας της Ελληνικής Αστυνομίας δείχνει γιατί γίνονται όλα όσα γίνονται ακόμα. Αρχικά δηλώνει ότι "τσίριξαν τα φρένα του τραμ" (ε?). Βγαίνει το βίντεο με τον ένα πυροβολισμό, ανασκευάζουν και λένε ότι πυροβόλησε ένας (1!) Ζητάς μια (1!) φορά. Από εκείνη την ώρα έχουμε δει τουλάχιστον μια δεκαριά (10!) κάλυκες στα χέρια των κατοίκων και ένα βίντεο με δεκαπέντε (15!) πυροβολισμούς. Σιωπή από την ΕΛ.ΑΣ. Δεν έχουν καταλάβει τίποτα ρε πούστη μου; Ούτε τώρα, μετά από όσα έγιναν, δεν μπορούν για μια φορά να πουν την αλήθεια; Ποιος τους εμπιστεύεται πλέον; Διάβασα πριν λίγο ότι η σφαίρα που χτύπησε τον μικρό Αλέξη εξοστρακίστηκε. Ναι ε; Και ποιος περιμένετε να σας πιστέψει; Εγώ πάντως όχι.

Ελληνική Δικαιοσύνη. Τη Δευτέρα, την ώρα της πορείας, ο εισαγγελέας στην δίκη των αστυνομικών που έδειραν τον Κύπριο φοιτητή τους έριξε στα μαλακά. (Η ζαρντινιέρα όμως πάει για ισόβια.) Η πορεία προδιαγεγραμμένη: Κάποιες (μικρές) ποινές πρωτόδικα και αθώωση στο εφετείο. Η (διαβρωμένη και διεφθαρμένη) δικαιοσύνη ήταν η τελευταία ελπίδα. Μετά από αυτό ποιος περιμένει ότι θα τιμωρηθεί ποτέ ο εκτελεστής του Αλέξη; Ποιος πιστεύει ότι θα σταματήσει η αστυνομική ασυδοσία και η βία;

Στον αντίποδα όλων αυτών, έχεις τον Γιώργο Παπανδρέου να βγαίνει στις τηλεοράσεις και να κάνει δηλώσεις από μια "ειρηνική συγκέντρωση" με κεριά στη μνήμη του Αλέξη στο Περιστέρι. Τι σόι αισχρό επικοινωνιακό τρικ είναι αυτό; Αναρωτιέμαι ειλικρινά, έψαξαν τον χάρτη της Αθήνας, είπαν "πού δεν γίνονται επεισόδια; α, στο Περιστέρι" και μαζέψαν κόσμο και κάμερες εκεί; Αηδία...

Όσο για την Αριστερά, τρελή απογοήτευση. Η κ. Παπαρήγα να προσπαθεί να συνδέσει τον ΣΥΡΙΖΑ με τους κουκουλοφόρους (ναι Αλέκα, αυτό είναι το βασικό πρόβλημα της χώρας), λες και έχει να κερδίσει τίποτα ο ΣΥΡΙΖΑ από όλη αυτήν την κατάσταση. Ο Καραμανλής κερδίζει (λιγότεροι πολίτες στις διαδηλώσεις, περισσότερη καταστολή, συσπείρωση συντηρητικών ψηφοφόρων κλπ), ο Καρατζαφέρης (αυτός κι αν κερδίζει) έχει βγάλει τους ακροδεξιούς στο δρόμο ως αγανακτισμένους πολίτες, ο Παπανδρέου εισπράττει την αγανάκτηση του κόσμου από την ανικανότητα της κυβέρνησης και η Παπαρήγα με τον διαχωρισμό του ΚΚΕ από οποιαδήποτε συνολική διαμαρτυρία των πολιτών αποφεύγει τις κακοτοπιές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ τι κερδίζει; Τίποτα. Κι όμως αντί να πάρει μια 100% ξεκάθαρη στάση απέναντι στα επεισόδια, καταδικάζει την "τυφλή βια", αλλά όχι τη βία στο σύνολό της. Η Νεολαία Συνασπισμού στην ιστοσελίδα της γράφει "μην κρατάς το θυμό σου" ή κάτι παρόμοιο. Ωραία, και τι με προτρέπεις λοιπόν να κάνω; Να βγω και να διαδηλώσω ή να βγω και να τα σπάσω; Η (σωστή) πολιτική δεν είναι να δίνεις χρησμούς σαν την Πυθία, και ό,τι καταλάβει ο καθένας! Έλεος πια! Τσαντίζομαι γιατί είναι η δεύτερη φορά τα τελευταία χρόνια που ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων που ο κόσμος απαιτεί. Κατανοούμε ότι πρόκειται για ένα κοινωνικό φαινόμενο που πρέπει να αντιμετωπιστεί σοβαρά και όχι με κρατική βία και καταστολή, αλλά μήπως θα έπρεπε να προσπαθήσουμε να δώσουμε μια λύση αντί να ρίχνουμε λάδι στη φωτιά; Και σε τελική ανάλυση, διαδήλωση και διαμαρτυρία έχουμε το πρωί, το βράδυ έχουμε πλιάτσικο. Ας κάνουμε έστω αυτόν τον υποτυπώδη διαχωρισμό!


Συμπεράσματα

Τέλος πάντων, για να ηρεμήσω και λίγο, μέσα από όλο αυτό το χάος έβγαλα και μερικά χρήσιμα για μένα συμπεράσματα.

1. Οι ομάδες των κουκουλοφόρων αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό (αν όχι στην πλειοψηφία τους) από αλλοδαπούς (και Έλληνες) κακοποιούς. Εγώ τουλάχιστον αυτούς είδα στο δρόμο. Είδα βέβαια και την άλλη κατηγορία, αυτών που έβγαλαν τη μάσκα, μπήκαν στο SUV τους και έφυγαν. Υπάρχει και η τρίτη ομάδα, αυτή που συνεργάζεται με τους αστυνομικούς (δείτε τις φωτογραφίες εδώ, εδώ και εδώ). Τώρα, αν κάπου εκεί γύρω ήταν και κάποιοι αναρχικοί και αντιεξουσιαστές, ήταν σίγουρα η μειοψηφία.

2. Προς την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ: Αν δεν μπορείς να περιφρουρήσεις την πορεία που διοργανώνεις στο σύνολό της, μην την κάνεις τη ρημάδα!

3. Από πέρυσι φωνάζω ότι η τωρινή κυβέρνηση είναι όχι απλά ανίκανη, αλλά και επικίνδυνη. Παρόλα αυτά, συνεχίζω να εκπλήσσομαι για το πόσο χαμηλά μπορεί να φτάσει. Πόσο έχουμε ακόμα για τον πάτο;

4. Το μόνο υγιές κομμάτι της κοινωνίας που βγήκε στους δρόμους αυτές τις μέρες ήταν οι μαθητές τη Δευτέρα το πρωί (άντε και την Τρίτη). Αν για κάποιο λόγο θα έπρεπε να πέσει η κυβέρνηση είναι για αυτούς. Μπορεί αυτή τη φορά να μην ήταν αρκετοί, αλλά θα έρθει η ώρα που τα 15χρονα θα μας τσακίσουν όλους - και θα έχουν δίκιο.

5. Η συμμετοχή του απλού κόσμου στην κηδεία του μικρού Αλέξη ήταν εντυπωσιακή και συγκινητική. Κι ένα τεράστιο "ΓΙΑΤΙ;" στα μάτια όλων.

Άντε να δούμε τι θα γίνει και σήμερα...

Γεράσιμος

Υ.Γ.1 Δείτε στο TV Χωρίς Σύνορα, το σχετικό ντοκυμαντέρ του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα για την αστυνομική βία. Δίνει απαντήσεις σε αρκετά "γιατί":
Ορισμένα μεμονωμένα περιστατικά

Υ.Γ.2 Διαβάστε επίσης τα άρθρα του Νίκου Ρούσση και του Βένιου Αγγελόπουλου στην Ελευθεροτυπία της Τρίτης:
Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα της ζωής και της οργής
Δεκαπεντάχρονος νεκρός, μεμονωμένο γεγονός

Υ.Γ.3 Διαβάστε και τα άρθρα του Στέλιου Κούλογλου:
Η σπίθα που έβαλε φωτιά στο βάλτο
Η τύχη της χώρας είναι θέμα ...τύχης

Υ.Γ.4 Τέλος, διαβάστε το κείμενο του Αλέκου Μάρκελλου για τις πλαστικές σφαίρες και του Νεφέλικα για την σύγκριση με μια εναλλακτική πραγματικότητα. Και βέβαια μια εξαιρετική παρατήρηση-αναφορά του Γιώργου Μαργαρίτη στο τι συμβαίνει σήμερα.